อ้อมกอด ความรัก และปรอทวัดไข้

ในทุกๆวัน งานเกือบจะประจำของฉันตอนนี้…คือเป็นศิราณีไขปัญหาหัวใจซะเป็นส่วนใหญ่ คิดแล้วก็ตลกดี…ไม่ได้ ตลกคนที่มาขอคำปรึกษานะ แต่ตลกตัวเอง…ไฉนเลยจึงได้รับมอบหมายหน้าที่นี้มาตั้งแต่วัยเยาว์ งานแรกที่ทำคงเป็นที่ปรึกษาให้กับครอบครัวตัวเองตั้งแต่อยู่ชั้นประถม…จนถึงตอนนี้ ก็ยังประจำการอยู่ไม่เปลี่ยนแปลง ประสบการณ์ตลอดมาสอนว่าบางที…หลายๆคนที่มาร่วมแบ่งปันในปัญหาของความรัก เพื่อหาทางออกโดยส่วนใหญ่ เค้าไม่ได้มาเพื่อให้เราแนะนำอะไรมากมาย เค้าแค่อยากระบายสิ่งที่ไม่รู้จะพูดกับใครมากกว่า…บางเรื่องราว ต่อให้เราแนะนำ หาทางออกให้ หรือ มีเหตุผลทางความรู้สึกที่วิจิตรพิศดารเพียงไร แม้กระทั่งหน้าไพ่จะบอกว่าน่ากลัวขนาดไหน ในทางปฏิบัติเค้าไม่ยอมทำตามโดยง่ายหรอกนะจริงๆในใจเค้ารู้อยู่แล้วว่ายามรักและต้องการยังไงก็ยอมทน เพียงขอ…ใครซักคนที่รับฟังในความทุกข์และอึดอัด รับฟังว่าเค้ารู้สึกแย่มากมายแค่ไหน ในสิ่งที่เค้าก็ไม่ได้ต้องการให้เป็นแบบนี้ แต่ก็ไม่รู้ต้องโทษอะไร โทษใคร นอกจากบอกแบบจนใจ…ว่าโทษกรรมไปก็แล้วกัน อย่างน้อย…ก็มีอะไรซักอย่างที่รองรับความรู้สึกแย่ๆนั้น

ความรัก…คืออะไรนะ ในตอนนี้ไม่อยากให้คำจำกัดความในความรักแล้วเพราะ…อะไรก็ตามที่เป็นความรู้สึก ย่อมไม่มีที่สิ้นสุดแห่งความคิดเป็นแน่ ความรัก…ความรู้สึกที่จะรัก…เหตุผลในความรัก…ความ…รัก บางครั้งคนที่ทนคบกันอยู่โดยไม่เหลือความรู้สึกรักแล้ว เหลือเพียงเหตุผลใน ความ…รัก แต่ในบางครั้ง คนสองคนต้องเลิกลากันไปเพราะเหตุผลในความรักในขณะที่ยังมีความรู้สึกแห่งรักนั้นอยู่ จึงน่าจะเข้าใจได้ว่าหากเป็นคำว่า “รัก” แล้วคงอาศัยความรู้สึกเป็นปัจจัยในการพัฒนาความสัมพันธ์ แต่หากว่า…เป็นคำว่า “ความรัก” นั่นย่อมมีทั้ง ความรู้สึก และ เหตุผล…จึงจะสามารถพัฒนาให้ก้าวเดินต่อไปได้ถ้าขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไป รักนั้นคงไม่ได้เป็นความ คงเป็นได้แค่เพียง…รักที่ขาดเหตุผล ขาดสมดุล…แล้วจะคงอยู่ได้ยังไง…คุณคิดว่างั้นไม๊คะ

จากประสบการณ์…30 กว่าปี บนถนนแห่งชีวิต ทั้งประสบการณ์ผ่านร้อนผ่านหนาวโดยตรงของตัวเอง และประสบการณ์ที่ได้รับฟังจากหลายๆปัญหาสารพันในความรัก ทำให้มีคำถามหนึ่งเกิดขึ้นในใจ…คนที่กำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความรักนั้น หลายๆคน รู้จัก และเข้าใจ ในความรักมากแค่ไหน…คุณบอกว่าให้…และต้องการรับความรักจากคนที่คุณคิดว่าเค้าคือ…คนที่ใช่ แต่จะมีสักกี่คนที่ตอบคำถามนี้ได้ว่าหากคนที่คุณบอกว่ารักนักรักหนา  ในสักวันหนึ่ง…เค้ากลายเป็นคนที่ไม่เหลืออะไรเลย ล้มละลาย หรือได้รับอุบัติเหตุพิการตลอดชีวิต จะมีสักกี่คนหนอ ที่จะมารับผิดชอบในคำพูดที่บอกว่ารักและต้องการคนๆนี้แทบขาดใจ แล้วทีนี้จริงไม๊คะ ที่บอกว่า…หลายคน ยังไม่รู้จักคำว่ารัก หรือ ความรัก อย่างแท้จริง คุณยังไม่ได้เริ่มต้นทำความรู้จักเสียด้วยซ้ำไป…

ความรัก กับ ความต้องการในความรัก แม้ว่า…จะมีส่วนที่เติมเต็ม ส่งเสริมซึ่งกันและกัน แต่ในบางครั้งก็เป็นโศกนาฏกรรม ที่ทำให้ชีวิตของเราต้องพังลงได้อย่างแทบไม่น่าเชื่อ เป็นธรรมดาที่มนุษย์เดินดิน แม้จะกินข้าวแกง หรือดื่มไวน์ชั้นเลิศ ก็มีความต้องการ…ในความรักทั้งสิ้น แต่จะมีสักกี่คนที่เข้าใจในคำว่ารักได้อย่างลึกซึ้งถึงความหมายแห่งรักนั้น และพร้อมจะให้ซึ่งความอบอุ่นใน ความรัก อ้อมกอดที่มาจากหัวใจ ความรับผิดชอบ ในความรัก รวมไปถึงดูแลตรวจสอบ  ดั่งปรอทวัดไข้ หากแต่เปลี่ยนเป็นปรอทวัดอุณหภูมิแห่งรัก เพื่อพร้อมที่จะรู้เท่าทันและสามารถเยียวยารักษาเมื่อต้องตกอยู่ในความไม่ปรกติได้ทันท่วงที จะมีสักกี่คนหนอ ที่พร้อมเสียสละตัวเองและมีสปิริท เมื่ออยู่ในสนามแห่งความรักได้อย่างแท้จริง…

ก็แค่เพียง..ไม่อยากให้คนที่บอกว่า…มีความรัก ต้องทุกข์ ร้อนรุ่ม หรือ เศร้่าหมอง หากรักนั้นไม่ได้เป็นอย่างใจ เพราะถ้าคุณเข้าใจใน “ความรัก” คุณจะรู้ทันทีว่า การสมหวังไม่ใช่คำตอบสุดท้ายในความสัมพันธ์เสมอไป น้ำตาที่ไม่มีวันหมด…ก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น การทำร้ายตัวเองก็ไม่ได้เป็นการกระทำที่มีเหตุผลมาจากความไม่สมหวังในความรัก แต่ทุกสิ่งล้วนเกิดจาก การไม่ยอมรับในความเป็นจริงที่อยู่ตรงหน้า…ไม่ยอมรับในผลลัพธ์ที่เราไม่ได้เป็นคนที่สมหวัง คุณต้องการรักจากคนที่คุณรัก หรือต้องการสมหวังเพื่อความสุขของคุณเองโดยมีคนที่คุณรักเป็นคนสนองตอบและก็จะสุขใจเมื่อเค้าแสดงซึ่งความสุขไปพร้อมๆกันให้คุณได้เห็น แต่ถ้าหากว่า…มันไม่ได้เป็นแบบนั้น ในตอนที่ตื่นเช้าขึ้นมาวันหนึ่ง…เค้ากลายเป็นคนที่ไม่เหลืออะไรสักอย่าง กลายเป็นคนที่คุณต้องรับผิดชอบในความรักที่คุณอ้างถึงตั้งแต่ต้น คุณจะยังบอกว่า…คุณต้องการความรักจากเค้าหรือเธออีกหรือไม่ คุณจะเป็นคนที่ต้องเสียสละดูแลในความรัก…ได้ตลอดไป…อย่างนั้นหรือเปล่า ถ้าคุณตอบว่า…”ได้แน่นอน” นั่นคือคุณรู้จักและเข้าใจในความรักได้อย่างแท้จริง…

Read Full Post »